Stabilizator rzepki – w jakich przypadkach warto go mieć?

Problemy z rzepką występują powszechnie. Zwykle są skutkiem przeciążeń powstałych podczas pracy fizycznej czy aktywności sportowej. Bardzo często są też wynikiem urazu doznanego na skutek upadku lub uderzenia. Stabilizator rzepki pełni tu rolę dwojaką. Z jednej strony zapobiega kontuzjom, z drugiej wspomaga procesy regeneracyjne i przeciwdziała pogłębianiu powstałych już uszkodzeń. W jakich sytuacjach warto po niego sięgnąć?

Odciążający stabilizator kolana i rzepki 

Rzepka to trójkątna część stawu kolanowego wysunięta najbardziej ku przodowi – z łatwością można wyczuć ją pod skórą. Jej głównym zadaniem jest ochrona stawu przed urazami. Rzepka pełni funkcje amortyzujące i przejmuje część obciążeń oddziałujących na kość udową, zwłaszcza podczas biegania i skakania. W połączeniu z mięśniem czworogłowym uda, umożliwia wykonywanie ruchu wyprostu kolana.

W związku z umiejscowieniem i rolą, rzepka jest podatna na różnego typu uszkodzenia (nie powinien dziwić zatem fakt, że stabilizator rzepki kolanowej to zdecydowanie jeden z najczęściej kupowanych rodzajów zaopatrzenia medycznego). Orteza stabilizuje staw i ogranicza jego ruchomość, co zmniejsza ryzyko nasilenia objawów w postaci bólu czy obrzęku, ale także tworzy warunki do szybszego gojenia się zmian. Podczas jej noszenia mięśnie są odciążone, a nieprawidłowe ułożenie stawu – korygowane.

Szukasz solidnej ortezy, która będzie służyć Ci przez długi czas i za którą nie przepłacisz? Sprawdź ofertę BRANDvital, dystrybutora wysokiej klasy akcesoriów ortopedycznych renomowanych producentów. 

Orteza rzepkowa w leczeniu i rehabilitacji problemów z kolanem 

Dysfunkcje rzepki mogą mieć bardzo zróżnicowane podłoże. Trudno zebrać i opisać wszystkiej jej zastosowania. Wymieńmy jednak te sytuacje, kiedy orteza na rzepkę kolanową stosowna jest najczęściej.

Boczne przyparcie rzepki. Stabilizator pełni tu funkcję pozycjonującą rzepkę, która na skutek np. koślawości kolan, zaburzeń równowagi mięśniowej czy nieprawidłowości anatomicznych przesuwa się do boku i pochyla. Dobrze, by był zaopatrzony w boczną pelotę wewnętrzną, która wesprze prawidłowy tor jej ruchu. Warto postawić na model posiadający pasy dociągowe, umożliwiające dokładne dopasowanie ortezy i regulację siły ucisku.

Chonodromalacja rzepki. Stabilizator wykorzystywany jest na etapie, kiedy możliwe jest jeszcze leczenie zachowawcze, a zatem kiedy zmiękczenie rzepki osiąga maksymalnie 3 stopień. Pomaga utrzymać rzepkę w odpowiedniej pozycji i hamować postęp choroby. Sprzyja również łagodzeniu natężenia bólu kolana, który przy chonodromalacji jest dość dotkliwy.

Zwichnięcie rzepki. Stabilizator zastąpił w tym przypadku opatrunek gipsowy, który dawniej był stosowany przez lekarzy w pierwszych tygodniach po urazie. Dziś specjaliści zalecają zazwyczaj noszenie ortezy wyprostnej, która może być zdejmowana na czas rehabilitacji, co stwarza lepsze warunki do regeneracji uszkodzonych tkanek. Wśród ortopedów są również zwolennicy ortez pozwalających na zgięcie stawu w zakresie 10-30 stopni. Na dalszych etapach rehabilitacji może pojawić się rekomendacja zakładania stabilizatora umożliwiającego zginanie kolana.

Należy pamiętać, że stabilizatora rzepki kolanowej, podobnie jak żadnej innej ortezy, nie można zacząć używać samowolnie. Aby leczenie jak najszybciej przyniosło efekty, należy bezwzględnie przestrzegać zaleceń lekarza. Bezpieczne korzystanie z pomocy medycznych przy urazie kolana zakłada stosowanie ich w odpowiednim momencie terapii i przez określony czas. Działanie bez porozumienia ze specjalistą może nieść poważne skutki zdrowotne.

 

—

Artykuł sponsorowany